Sadako Sasaki overleed op 25 oktober 1955.
Haar klasgenootjes vouwden nog driehonderd zesenvijftig kraanvogels zodat er duizend kraanvogels begraven konden worden in Sadako's kist. In zeker zin kwam haar wens uit. Ze blijft eeuwig leven in de harten van de mensen.
Na haar begrafenis verzamelde de Bamboeklas al haar brieven en publiceerden ze in een boek. Ze gaven het boek de titel Kokeshi, naar de pop die ze aan Sadako hadden gegeven toen ze in het ziekenhuis lag. Het boek werd naar overal in Japan gestuurd en binnen onafzienbare tijd kende iedereen het verhaal van Sadako en haar duizend kraanvogels.
Sadako's vrienden begonnen te dromen van een monument voor Sadako en alle kinderen die gedood werden door de atoombom. Jonge mensen vanuit het hele land hielden collectes voor dit project. In 1958 kwam hun droom uit, het standbeeld werd onthuld in Hiroshima's Park van de Vrede. Sadako staat er in het paradijs op de top van de granieten berg. In haar uitgestrekte handen houdt ze een gouden kraanvogel vast.
De "Geplooide Kraanvogel Club" werd ter ere van Sadako opgericht. De leden van de club plaatsen nog steeds elk jaar op 6 augustus - Dag van de Vrede - duizenden kraanvogels aan de voet van Sadako's standbeeld. Ze doen ook een wens. Die wens staat gegraveerd onderaan het standbeeld:
Dit is onze kreet,
dit is ons gebed;
vrede in de wereld.
